Aşkın Meyine Ben Kane Geldim - Fatih ŞAHİN

Söz: Niyazi-i Mısri
Beste: Fatih Koca
Klip yapay zeka desteği ile yapılmıştır.

AŞKIN MEYİNE
Tasavvuf edebiyatında aşk ve hakikat arayışı önemli bir konudur. İlahi de bu arayışı bizlere anlatmaktadır.

"Aşkın meyine ben kana geldim
Şevkin oduna hoş yana geldim"
Şair Niyâzî-i Misrî, İlahi aşkın sarhoş edici etkisine kapıldığını, bu nedenle aşk şarabını kana kana içtiğini, bundan da büyük keyf aldığını belirtmektedir.
"Şevkin oduna hoş yana geldim" ifadesinde de; hiçbir insan ateşe girmek istemez, zira girerse yanacaktır. Ancak, Allah aşkının verdiği coşku ve sevinç öyle güzel ki, böyle aşkın ateşinde yanmaya seve seve geldiğini belirtmektedir.

"Halka-yı zikri kurmuş aşıklar.
Ben de sahnında hoş yana geldim "
Aşk ateşiyle yanan aşıklar, Allah'ı anmak için zikir halkası kurarlar, bu halkada zikir ibadetiyle Allah'ı anma ve kalp huzuruna ermeyi amaçlarlar. Şair Misrî de "Ben de sahnında hoş yana geldim" derken bu halkaya girmiş ve hissettiği o güzel mutluluğu dile getirmiştir.

"Ümmi Sinan’ın hak-i payine
sürmeye yüzüm sultana geldim"
"Hak-i payine" ifadesi, "ayaklarının toprağına " anlamını ifade eder. Şair Mısrî, kendisini Ümmi Sinan gibi büyük bir tasavvuf büyüğünün izinden gitmek istediğini belirtmiştir. Zira onun izinde olmak Allah yolunda olmak demektir. Tasavvufta Sultan, Allah’ı temsil eder. "Sürmeye yüzüm sultana geldim" Şair, yüzünü Allah’ın huzuruna sürmek için, yani O'na yakın olmak, O'nun rahmetine sığınmak için geldiğini, ilahi varlığın huzuruna, yani Allah’a yöneldiğini ve bu yolculuğun o güzel heyecanını yaşadığını ifade etmektedir.

"Yaremi bildim yarimden imiş
Bundan Niyazi Lokman’a geldim"
Şair Niyâzî-i Misrî, kendi yarasının kaynağının aslında Allah aşkı olduğunu anlamıştır. Artık yarasına lokman olacak hekim, Allah yoludur ve o yola girmiştir. Artık şair Misrî, gerçek ilahi aşka yani şifa bulmaya yönelmiştir. Bu yolculuk manevi bir aydınlanma ve kendini bulma yolculuğudur. Niyâzî-i Misrî, Ümmi Sinan'a intisap ederek bu yolculuğa çıkmıştır.

Скачать видео