Chladni-jeva ploča

Tehnika vizualizije dvodimenzionalnih stajaćih talasa na čvrstoj površini jedno je od najpoznatijih uspeha Ernsta Chladnija. Delovanjem rezonantne frekvencije na čvrstu ploču površina se deli na područja koja vibriraju u suprotnim smerovima. Na granicama tih područja nema vibracija, pa su te linije analogija čvorovima u slučaju stajaćih talasa u jednoj dimenziji. Fenomen je uočio Robert Hooke krajem 17. veka vibriranjem staklenih ploča gudalom violine. Ponavljajući eksperiment vekovima kasnije, ali sa metalnim pločama, Chladni je prvi nacrtao dijagrame i sistematizovao uzorke po frekvencijama po obliku ploče. Upravo se Chladni često naziva ocem akustike, a uzorci su po njemu dobili ime Chladnijeve figure.

U eksperimentu je korišćena ploča dimenzija 200x300mm na koju se posipa so. Vibriranje ploče se ostvaruje preko zvučnika od 8 oma, snage 50W. Napajanje se vrši multifunkcionalnim generatorom, na kome vršimo promenu opsega od 0 do 1kHz. Promenom frekfencije uz dodatna štelovanja amplitude ostvarujemo vibracije koje pomeraju kuglice soli po ploči, praveći Chladnijeve figure.

Скачать видео